اثر هم افزایی کاربرد توأم زهر زنبور عسل و25،1- دی هیدروکسی ویتامینD3 برالقای تمایز رده ی سلولی سرطانی پرومیلوسیتی HL-60
Authors
Abstract:
Introduction & Objective: Acute promyelocytic leukemia (APL) is a kind of acute leukemia characterized by a balanced t (15, 17) translocation which fails to develop into mature cells and proliferate in an unregulated fashion. In the recent years, in addition to combinatoral chemotherapy to treat unmature cancerous cells, differentiation therapy by differentiating agents as a novel procedure are used. Since it is not possible to use high concentration of differentiating agents due to their side effects, some compounds are also used to increase their differentiating potency. In this study the effect of bee venom and 1,25-Dihydroxyvitamin D3 individually and in combination on proliferation and differentiation of HL-60 cancerous cells were assayed. Materials & Methods: In this experimental in vitro study , toxic and non-toxic concentrations of honey bee venom and 1,25- Dihydroxyvitamin D3 were determined using Trypan blue stained cell counting and MTT assay . In addition,differentiation of cells was assayed by Wright-Giemsa staining and NBT reduction test. Data were analized by one –way ANOVA test using SPSS software. Results: Our findings showed that both bee venom and 1,25-Dihydroxyvitamin D3 in a dose and time dependent manner caused cell death at high concentrations and inhibited cell proliferation at lower concentration. 1,25-Dihydroxyvitamin D3 at 5nM concentration induced differentiation of HL-60 cells towards monocyte during 72 hours. Bee venom at 2.5 µg/ml concentration suppressed proliferation of HL-60 cells but had not any effect on their differentiation , whereas in combination with 5nM 1,25-Dihydroxyvitamin D3 enhanced anti-proliferative and differentiation potency of 1,25-Dihydroxyvitamin D3.Conclusion: Non-toxic and inhibitory concentrations of bee venom can increase anti-proliferation and differentiation potency of 1,25-Dihydroxyvitamin D3.
similar resources
اثر هم افزایی کاربرد توأم زهر زنبور عسل و۲۵،۱- دی هیدروکسی ویتامینd۳ برالقای تمایز رده ی سلولی سرطانی پرومیلوسیتی hl-۶۰
مقدمه و هدف: لوسمی حاد پرومیلوسیتی (acute promyelocytic leukemia) یکی از انواع لوسمی های حاد با جابجایی کروموزوم 15 و 17 [t(15, 17)] است که توانایی تبدیل به سلول های بالغ را نداشته ودائماً تکثیر می شوند. در سال های اخیر غیر از شیمی درمانی ترکیبی، جهت درمان این نوع از سلول های سرطانی نابالغ از روش جدید تمایز درمانی به وسیله عوامل تمایز دهنده استفاده می شود .چون استفاده از غلظت های بالای تمایز دهن...
full textاثر زهر زنبور عسل و -lآسکوربیک اسید (ویتامینc) بر القاء تمایز رده ی سلولی سرطانی پرومیلوسیتی hl-60
لوسمی حاد پرومیلوسیتی یکی از انواع لوسمی میلوئیدی است که سلول ها در مرحله پرومیلوسیت تمایز میلوئیدی متوقف شده اند. امروزه برای درمان سرطان غیر از شیمی درمانی ترکیبی، از روش تمایز درمانی توسط عوامل تمایز دهنده نیز استفاده می شود. -l آسکوربیک اسید موجب مهار تکثیر و القاء تمایز بر روی رده سلولی hl-60 می گردد. چون استفاده از غلظت بالای تمایز دهنده به دلیل اثرات جانبی امکان پذیر نیست، لذا سعی می شود...
15 صفحه اولاثر زهر زنبور عسل و - dآلفا توکوفرول سوکسینات (ویتامین e) بر القاء تمایز رده ی سلولی سرطانی پرومیلوسیتی hl-60
اثر زهر زنبور عسل و d-آلفا توکوفرول سوکسینات d(ویتامین e) بر القاء تمایز رده ی سلولی سرطانی پرومیلوسیتی .hl-60 لوسمی حاد پرومیلوسیتی شایعترین لوسمی در میان بزرگسالان است. که با جابجایی کروموزومی (15 و 17) و همچنین توقف سلول ها در مرحله ی پرومیلوسیت مشخص می شود.رده ی سلولی hl-60 یک رده ی سلولی متعلق به لوسمی حاد پرومیلوسیت است و رده ی سلولی مناسبی جهت بررسی تکثیر ، تمایز و مرگ سلولی می باشد ....
15 صفحه اولاثر زهر زنبور عسل و 25،1 - دی هیدروکسی ویتامین d3 روی القاء تمایز رده سلول سرطانی پرومیلوسیتی hl-60
چکیده ندارد.
15 صفحه اولاثر زهر زنبور عسل 25،1- دی هیدروکسی d3 روی القاء تمایز رده سلولی سرطانی پرمیلوسیتی hl-60
چکیده ندارد.
15 صفحه اولاثر زهر زنبور عسل و -lآسکوربیک اسید (ویتامین c) بر تکثیر رده ی سلولی سرطانی پرومیلوسیتی .hl-۶۰
لوسمی حاد پرومیلوسیتی یکی از انواع لوسمی حاد است. l- آسکوربیک اسید که بنام ویتامینc نیز شناخته می شود، دارای خواص آنتی اکسیدانت است. l- آسکوربیک اسید تحت برخی شرایط بعنوان پرواکسیدانت عمل می کند و در دوز های بالا بر رده های سلولی مختلف اثر سیتوتوکسیک دارد، که این اثر به خاصیت اکسیداسیون- احیاء آن وابسته است تجربیات نشان داده است که استفاده از ترکیباتی با خاصیت ضد تکثیری و ضد التهابی می تواند در...
full textMy Resources
Journal title
volume 16 issue 4
pages 5- 12
publication date 2010-03
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023